Ada bugün oyun okuluna başladı...
İlk günümüz heyecandan fotoğraf çekmeyi unuttuk, ne yapacak, nereye gidecek filan derken o gitti bile ablanın elinden tutup, sanırım çok eğlendi, ama bir o kadar da heyecanlıydı... ben onu beklemeden ayrıldım, çünkü eğer onu götürüp getirmeme alışır ise bu sefer "annenin başka işi yok, buna vakit buluyor, o zaman işe de gitmesin" mantığı oluşabilir dediler. Ben onları dinledim, kapıda bye bye yaptık, öğretmenin elinden tutup içeri girdi kuzum ve ben kahvemi içip biraz bekeldim, baktık ki ses seda yok, uyumda sorun yok, ben işime geldim. Sonradan öüğrendiğim kadarıyla ders bitinceye kadar gayet uyumlu oturmuş ve sonra ablası ile birlikte eve dönmüşler...
Eveeet bir yeni fasıl başlıyor hayatımızda ....
