Bayramda mutfağımız tatil olacak ve annelerin mutfağına gidicez dedik ama maalesef hesap tutmadı... Babamız ve oğlumuz Ada arife gününden itibaren hasta oldular.. Ateş, hapşırık, boğaz ağrısı v.s....Bayramın 1. günü nöbetçi eczaneden alınan antibiyotikle ancak kendilerine geldiler.. Tabii bizim Bayram ziyaretleri de aksadı maalesef... Çok az yere kısıtlı olarak çıkıp geldik...Zaten ilk gün hiç biryere gitmedik..
Bu arada ilk gün bu eczane arayışları esansında gördüğüm manzaraları unutamayacağım, insanların gözleri naylon torbalar ile bağlanmış danaları veya koyunları ordan oraya iteklemeleri, görmeyen hayvanın sağa sola yalpalaması, sırtına kıçına yediği sopa darbeleri ve sonunda onu bekleyen bahçede veya sokakta kesim, vahşet manzaraları... uzun bir süre et yiyebileceğimi zannetmiyorum... biz naapıyoruz... Bayramda sevap mıdır bu yapılan, niye hala bu kadar ilkeliz.. neden illa da kendi "oto yıkama servisimiz"de, "bahçemiz"de, "sokağımızın ortasın"da, illa da millet görsün, çocuklar kesilen et parçalarını torbalarda taşısınlar.... bu nedir, gösteriş midir yoksa gelenek görenek midir, nedir??
Her neyse, her işin bir yolu yordamı vardır ama biz asla adam olmayız...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder